Val d’Orcia: dat is Toscane op zijn allermooiste. Het landschap met zijn gouden (of groene voor de zomerse hittegolf) glooiende heuvels en cipressen werd zelfs uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed. Het is een romantisch landschap, met boven op de heuveltoppen een charmant middeleeuwse dorpje of een eenzame agriturismo waar je helemaal tot rust kan komen met een glaasje Italiaanse topwijn. We nemen je mee langs drie dorpjes in Val d’Orcia: Montalcino, Pienza en Montepulciano en laten je ook zien wat je mag verwachten van een verblijf op een agriturismo.
Pienza
Pienza is de heimat van Paus Pius II, die het dorp liet uitbouwen tot het ‘ideale dorp’ volgens de regeltjes van de Renaissance. Zo kan je zien dat de façade van de Duomo dezelfde afmetingen heeft als het plein voor de kathedraal. Maar je moet toegeven dat die regeltjes hebben geleid tot één van de meest gezellige dorpjes van Toscane. Het is een dorp waar je je neus ook letterlijk kan volgen. We stappen één van de Pecorino kaaswinkeltjes binnen en laten ons een groot stuk afsnijden. Een aperitiefje voor vanavond!
’s Middags nemen we plaats op het zonovergoten en zeer populaire terras van Osteria Setti di Vino. De waard straalt een combinatie van Italiaanse gastvrijheid en brutaliteit uit.
Hij zucht en antwoordt geïrriteerd wanneer iemand vraagt of je hier ook pasta kan krijgen. “Nee, je kan hier alleen wijn, bruschetta’s en soep krijgen.” Daarna zet hij zijn ronde in en gaat bij alle tafels langs met de vraag of “je nog een beetje opgelegde knoflook wil?”. De man zijn persoonlijkheid geeft de plek een charme die moeilijk te kopiëren valt.
We sluiten ons bezoek nog af met een ijsje van bij Buon Gusto Gelateria.
Montalcino
Montalcino is één van de eerste kleine dorpjes die we bezoeken. Het dorp is vooral gekend om de Brunello di Montalcino, één van de duurste en meest prestigieuze Italiaanse wijnen. De wijn wordt gemaakt met alleen Sangiovese druiven en moet verplicht vier jaar rijpen alvorens hij het label van Brunello mag opstrijken. Om de productie en verkoop van de wijnboeren wat te ondersteunen werd naast de Brunello ook de Rosso di Montalcino gemaakt, een iets minder dure variant die maar twee jaar moet rijpen. In het dorp vind je heel wat enoteca’s, wijnbars, waar je beide wijnen kan degusteren. Wij kozen voor La Sosta, een bar met een terras vlakbij het fort van het dorp. Ze serveren hier ook een verrassende lichte lunch die traditionele Italiaanse gerechten met een twist brengt. Denk daarbij maar aan burrata in een tomatensoepje of zwarte pasta vongole met boerenkool.
Na onze wijnproeverij trekken we nog even naar het kleine fort uit de 14de eeuw. We kopen een ticket en lopen over de kasteelmuren die een mooi uitzicht geven op het dorp. Montalcino is wat ons betreft een niet te missen dorp voor wie doorheen de regio reist.
Montepulciano
Montepulciano ligt eigenlijk net buiten de Val d’Orcia regio maar omdat het landschap erg gelijkend is en er net tegenaan schurkt bezoeken we dit ook. Het dorp is vooral gekend van de befaamde Vino Nobele di Montepulciano, één van de super tuscan wijnen. Nog populairder werd het toen ook de Twilight-film New Moon er werd opgenomen. Maar om eerlijk te zijn vinden we dit toch niet het meest gezellige of mooiste dorp dat we bezochten. Lag het aan het regenweer? Of misschien aan het feit dat we moeilijk een leuke plek vonden om te lunchen? Of ligt het aan de onafgewerkte kathedraal, de Palazzo Comunale met zijn hoge toren en de statige Palazzo Tarugi die samen maar een allegaartje vormen? Nee, dan vonden wij Pienza en Montalcino net iets gezelliger en mooier.
Verblijven op een agriturismo
Je hebt een agriturismo en een agriturismo. Want de ene farm stay is de andere niet. Wij kozen voor Palazzo Conti, een 18de eeuws optrekje boven op een heuvel. De eerste buur ligt een heuvel verder en dus hebben we het gevoel dat we heerlijk afgezonderd logeren. We verblijven in een klein appartement voorzien van al het nodige met een prachtig uitzicht op het landschap. Of de palazzo nog een echte boerderij is, is moeilijk in te schatten. De gastheren spreken enkel Italiaans en de communicatie verloopt daardoor in gebarentaal aangevuld met wat Google Translate. Maar na een wandeling rond het domein denken we dat er wel degelijk nog heel wat ‘boeren activiteiten’ zijn. Zo omringen de olijfbomen het gebouw en lopen er ook heel wat varkentjes vrolijk te knorren.
En wat kan je dan doen in zo een agriturismo? Genieten van het landschap. Een wandeling maken. De zwerfkatten zoeken in de olijfgaard en ze proberen aaien. Een duik nemen in de vijver. Schommelen. En genieten van de ondergaande zon met een glaasje wijn. Verblijven in een agriturismo is dus zeker een aanrader!
