Húsavík is een klein vissersdorpje in het noorden van IJsland omgeven door met sneeuw bedekte fjorden. Maar het is één van de topplekken in de wereld om walvissen te spotten.
In de zomermaanden komt hier de blauwe walvis, de allergrootste walvis zelfs even op bezoek. Op walvistocht dus!
Of eerder: op walvis én puffintocht! Want van 1 Mei tot 20 Augustus zit er een gigantische kolonie puffins op puffin island. Wij hadden, op twee puffins na, er nog geen gezien en dus leek zo een whale and puffin combinatie voor ons de ideale tour. Nu nog een boot en crew vinden!
Een Walvis tour kiezen
In Húsavík zijn er drie organisaties die walvistochten organiseren: Salka Whale Watching, de Gentle Giants en North Sailing. Het verschil tussen de drie? Bij Salka ben je 3,5u onderweg op een visserssloep voor 11.200 ISK. Het nadeel is hier dat er maar een beperkt aantal vertrekuren zijn. De Gentle Giants werken met speedboats. Voor de 2,5u durende walvis en puffin tocht betaal je hier 18.400 ISK. North Sailing tenslotte werkt met zeilboten en legt de nadruk op ecologisch varen. Je bent daardoor wel wat langer onderweg, ongeveer 4u. Maar de prijs ligt met zijn 14.000 ISK wel wat goedkoper dan de Gentle Giants. Wij kozen uiteindelijk voor North Sailing. Toegeven, wetende dat ik snel zeeziek wordt, hadden we wel wat schrik om 4u lang op de oceaan te gaan varen. Maar de ecologische aanpak en de knappe zeilsloepen gaven toch wat de doorslag. All aboard dus!
Op Walvis Tour
We klimmen aan boord en krijgen meteen een speciaal pak tegen de snijdende koude in onze handen geduwd. We zitten hier namelijk vlakbij de noordpoolcirkel en dus is zo een michelinpak echt wel aangewezen. Maar we hebben vandaag geluk. De zee is kalm en de zon doet de sneeuw op de fjorden schitteren. Het eerste stuk van het varen genieten we dan ook volop van het uitzicht. En dan krijgen we goed nieuws via de radio. Er zit een walvis vlakbij!
We maken snel vaart naar de goede plek waar de boot wordt stilgelegd. Iedereen speurt nu samen de horizon af. De eerste die iets ziet moet via de uren van de klok aangeven aan de rest waar hij iets kon spotten. En dan: 1 o’clock !!! Water spuit omhoog op een aantal meter van ons. Het is een bultrugwalvis. Een kleinere en veel voorkomende soort in deze buurt. Twee keer komt de walvis kort ademen waarna hij een deep dive maakt. Het moment supreme waarbij hij zijn staart de lucht ingooit. Die staart is trouwens uniek en zorgt ervoor dat walvisspotters en onderzoekers elk dier en zijn zwemroutes kunnen identificeren.
Van zodra de walvis de deep dive maakt is het weer spannend. Hij kan nu tot 20 minuten lang zwemmen zonder aan de oppervlakte te moeten komen. En bovendien weet niemand welke richting hij uit is. Onze stuurman vermoedt dat hij onder de boot is gezwommen en zal opduiken aan de andere kant.
En gelijk krijg hij. De walvis duikt vlakbij op en we krijgen de staart van heel dichtbij te zien. Een fantastisch spektakel. Het is bijna niet te begrijpen dat er in IJsland nog altijd op deze prachtige en bedreigde diersoort gejaagd wordt. De International Whaling Commission probeert al jaren zonder succes om IJsland te overtuigen om te stoppen met het doden van walvissen. Maar toeristen liggen voor een stuk aan de basis daarvan. Die kunnen namelijk hun curiositeit niet bedwingen en bestellen dit maar al te graag op restaurant. Dus als je naar IJsland komt: meet but don’t eat whales!
Puffin Island
Op naar puffin island dan. Een klein onbewoond eiland waar er duizenden puffins zitten. De puffin is wel wat mensenschuw. Van zodra ze de boot opmerken duiken ze snel onder water. En dat is trouwens ook de sterkte van de puffin. Het zijn ontzettend goede duikers die vis onder water gaan vangen. Maar eens ze bovenkomen wordt het tricky. Puffins kunnen namelijk niet goed vliegen. Ze doen dat zelfs heel clownesque. En dat weten andere, grote vogels ook. Die wachten dus tot een puffin terugkomt en stelen dan zijn vangst. De puffin kan in de vlucht het nooit meer halen. Een beetje zielig maar dat maakt ze nog schattiger.
Tijd om terug te keren naar het vasteland. Warme chocolademelk en cinnamon rolls worden opgediend om ons te verwarmen. Maar net dan slaan de golven op mijn maag. En ik ben lang niet de enige. Twee anderen hangen al over de railing.
Ik drink water, rits mijn pak wat open om lucht te krijgen en sla een praatje met iemand van de bemanning om me niet te focussen op misselijk worden. De jonge dame vertelt me dat het een aantal dagen geleden regende en dat de zee zo ruw was dat zelfs de bemanning ziek werd. Bovendien zagen ze geen enkele walvis. De natuur is nu eenmaal onvoorspelbaar.
Ik kan alleen maar blij zijn dat ik niet in dat bootje zat. Vandaag was een toppertje!