Waar dat Torres del Paine het wandelhoogtepunt van Patagonië is in Chili, daar is El Chalten het wandelwalhalla van Argentijns Patagonië. El Chalten ligt op enkele uren van de bewoonde wereld en midden in het Parque Nacional Los Glaciares. Het is omgeven door gletsjers en bergtoppen die spelen met de wolken. Tijd om onze wandelschoenen aan te trekken dus.
El Chalten
Aangekomen in El Chalten nemen we onze intrek in de jeugdherberg Condor de los Andes. Overal staan er wandelschoenen en hier en daar hangen er wandelbroeken te drogen. Hier verblijven duidelijk alleen hikers. Want behalve hiken valt er in El Chalten niets te beleven.
Wanneer we door het dorp lopen, spotten we tussen de huizen en trailers alleen maar een minisupermarkt, een bakker, een handvol restaurantjes en enkele hiking gear winkels. Op straat loopt er hier en daar een enkeling. Wanneer we de uitbaatster vragen of het hier altijd zo rustig is, zegt ze: “Heel wat mensen komen hier alleen maar in de zomermaanden werken wanneer de toeristen hier komen wandelen. Het is hier nu dalseizoen en dus een stuk rustiger.” Niet erg, dan kunnen we wandelen in alle rust.
Wandelen in El Chalten
Fitz Roy
We waren al onder de indruk van de Torres in Torres del Paine maar Mount Fitz Roy is zo mogelijk nog indrukwekkender. De heen en terug wandeling vanuit El Chalten is maar liefst 24 à 28 kilometer. Maar wij vonden een short cut waardoor we ook niet hetzelfde stuk heen en terug moesten.
Het enige dat we nodig hadden was een chauffeur die ons dropte aan Estancia Pilar. Daar namen we de Pilar trail richting Lago del Desierto. De wandeling is vrij vlak en brengt ons doorheen een stuk bos. Onderweg krijgen we een mooi zicht op de Piedras Blancas gletsjer en een eerste blik op Fitz Roy.
Na ongeveer 5,5 kilometer bereiken we Campamento Poincenot vanwaar het nog 45 minuten klimmen is naar de Laguna de los Tres. Fitz Roy laat zich nauwelijks in volle glorie zien en dans met de wolken. Het felblauwe gletsjermeer onderaan maakt het plaatje helemaal af.
Op de terugweg kunnen we kiezen om de route lang het Fitz Roy viewpoint te nemen of langs Laguna Capri. Wij kiezen voor Laguna Capri waar enkele wandelaars de voeten even in het water steken. Op de terugweg maken we flink tempo. Net voor het donker halen we het dorp.
Laguna Torre
De wandeling naar Laguna Torre is relatief makkelijk als de wind meezit that is. Want, laten we eerlijk zijn, bij het zien van deze eh… ‘windhond’, die in een stilstaande auto zat, hadden we de bui al moeten zien hangen.
En bij het zien van deze gigantische witte wolk die iets weg heeft van een windhoos hadden we beter moeten weten. Echt slim is het misschien niet om in de richting van een storm te wandelen. Maar we zijn er toch aan begonnen.
We wandelen 11 kilometer over een grote open vlakte waar de enorme rukwinden op ons inbeuken. We zijn meermaals bijna tegen de vlakte gegooid. Aan de Mirador Laguna Torre zijn we achter een steen gaan schuilen voor de wind, die smeet kleine stenen aan de snelheid van een trein in alle richtingen. Een volwassen man werd er door de wind gegrepen en enkele centimeters omhoog gegooid. De scherpe bergtoppen op het uitzichtpunt hebben we nooit gezien. Maar een schone wandeling was het wel.
Praktisch
Wij verbleven in de jeugdherberg Condor de los Andes, een echte hikers hostel. Als je iets gaat eten, doe dat zeker bij Techado Negro. De Locro, een bonenstoofpotje met vlees is een typische gerecht uit Patagonië dat je meteen weer op krachten brengt. Het pluspunt is dat ze ook heel wat lekkere veggie gerechten hebben!