De Lee Trail wandelen, dat stond al even op de het verlanglijstje. Waarom? Omdat de Lee Trail één van de European Leading Quality Trails is. Dat wil zeggen dat we ons vooral mogen verwachten aan zeer weinig asfalt en heel veel onverharde paden.
De Lee Trail is een pad van 52 km waarbij we maar liefst een goeie 2.000 hoogtemeters moet overwinnen. Het woordje Lee wil in Luxemburgs dan ook niet voor niets bergkam zeggen. De meeste mensen delen de tocht omwille van die vele hoogtemeters dan ook op in 3 dagen.
De oorspronkelijke etappe planning gaat als volgt:
- Ettelbruck – Bourscheid-Moulin: 17,8 km en 740 hoogtemeters
- Bourscheid-Moulin – Hoscheid: 19,3 km en 850 hoogtemeters
- Hoscheid – Kautenbach: 14,5 km en 528 hoogtemeters
Na wat zoekwerk naar overnachtingen op de trail valt die oorspronkelijke etappe planning echter al snel in het water. In Hoscheid, de aankomst van de tweede etappe, zijn er geen campings te bespeuren en blijkt Hotel les Ardennes voor onbepaalde termijn gesloten. Het is dus alleen mogelijk om die etappe te lopen indien je gaat bivakkeren. Een andere optie is om van de trail te stappen door de bus terug te nemen naar Goebelsmuhle of vooruit naar Kautenbach en daar te overnachten.
Of je kan ook een nieuwe etappe indeling opzetten waardoor je niet van de trail hoeft te stappen:
- Ettelbruck – Bourscheid-Moulin: 17,8 km en 740 hoogtemeters
- Bourscheid-Moulin – Goebelsmuhle: 13,7 km en 550 hoogtemeters
- Goebelsmuhle- Kautenbach: 20,3km en 828 hoogtemeters
Het nadeel van deze indeling is echter dat de laatste dag meteen ook de zwaarste wordt met maar liefst 20km en meer dan 800 hoogtemeters.
Die indeling is voor ons geen optie omdat we na dag drie nog de kindjes moeten ophalen en nog een flinke autorit voor de boeg hebben. We besluiten daarom om uiteindelijk alleen de eerste twee etappes te lopen en de optie open te houden om uit te stappen in Goebelsmuhle of Hoscheid.
Dag 1 Ettelbruck – Bourscheid-Moulin
We parkeren de auto aan het station van Ettelbruck, waar we geluk hebben en het laatste parkeerplekje weten te bemachtigen. Het is even zoeken naar het startpunt van de wandeling. Aan café du momument Patton wijzen een aantal enthousiastelingen ons langs het café naar boven. Jammer genoeg missen we daardoor het Patton monument wat verderop. We zien het monument wat later vanuit de hoogte nog opduiken maar besluiten om er niet meer voor naar beneden te lopen. Er volgen nog meer dan genoeg hoogtemeters.
De wandeling loopt de eerste kilometer nog redelijk gemoedelijk tot aan het dorpje Erpeldange. Via een brug over de Sauer rivier lopen we het eerder uitgestorven dorpje binnen. Er is hier geen bevoorrading maar er zijn wel wat leuke boerderijtjes waar we de koeien even dag zeggen .
Na het dorpje Erspeldange krijgen we afwisselend wat brede boswegen en wat smallere feërieke bosweggetjes onder de voeten. Het eerste hoogtepunt wacht ons op bij het uitzichtpunt Predigstuhl waar we een prachtig zicht krijgen op de Sauer die zich door het landschap kronkelt. We krijgen net op dat moment een flinke regenbui over ons heen maar dat kan de pret niet verknallen.
Na het uitzichtpunt wisselt het landschap in sneltempo weer af. We krijgen een aantal typische elementen te zien die steeds terugkeren: boswachterhutjes, windmolens, velden met gele bloemetjes, en smalle bospadjes die over een kam lopen. We belanden uiteindelijk in het dorpje Michelau waar er opnieuw weinig te beleven lijkt. Het is net buiten het dorpje dat we voor het eerst het kasteel van Bourscheid zien liggen.
Net na dit viewpoint wanneer er al flink wat kilometers in de benen zitten begint het meest uitdagende, zeg maar gruwelijke stuk van de etappe. We stijgen hier op een tweetal kilometer een goeie 250 meter. De beloning daarvoor is wel het mooie uitzichtpunt op de Sauer die zich rond het kasteel van Bourscheid kronkelt. We zetten de afdaling in en die doet de knieen kraken. Etappe 1 zit erop.
We overnachten op de Camping Bourscheid Moulin gelegen aan de rivier. We hebben slapen er in een houten trekkershut voor maar €52. De trekkershut heeft 2 stapelbedden en een tafeltje met een kookunit. Ideaal voor wie dus niet wil sleuren met de tent of graag wat meer comfort heeft. Douchen kan gratis in de gemeenschappelijke douches. Er is ook eten voorzien voor de hongerige wandelaars die vroeg aankomen. Wij hadden nog geluk en bestellen twee pizza’s en een biertje om de dag af te sluiten. Tip: Je kan ook op zeker spelen en zelf eten meenemen of reserveren in het restaurantje om de hoek.
Dag 2 Bourscheid-Moulin – Goebelsmuhle
Na een koude nacht met vorst ontbijten we in het ochtendzonnetje met een koffiekoek en een koffie. We hebben op de camping de dag ervoor koffiekoeken besteld waardoor we meteen vol energie aan de dag kunnen starten.
We lopen eerst langs de Sauer over een rotsachtig pad waarna we meteen weer een klimmetje mogen gaan doen. Wat volgt zijn prachtige smalle bospaden langs de rotsen. Dit stuk is misschien het wel mooiste dat we tot nu toe gewandeld hebben. Na een goeie vijf kilometer volgt er een flinke klim die ons bij de Napoleon boom brengt. Van hieruit krijgen we meteen 360° vergezichten. Maar de wind giert hier ook stevig om de oren dus dalen we snel weer een stukje af door de bossen.
We lunchen bij een uitkijkhut die een mooi zicht op de vallei geeft. Wat volgt is weer een leuk stuk klimmen en dalen over smalle bospaden met hier en daar wat rotspartijen. De aankomst in het dorpje Dirbach is een schoontje. Een smalle brug over de rivier brengt ons bij het het restaurantje Dirbach Plage. De ideale plek om de rugzak even neer te zetten en iets te drinken. Sanne heeft ondertussen maar liefst drie grote blaren die het wandelen quasi onmogelijk maken.
We besluiten in Dirbach om niet verder te lopen tot Hoscheid maar aan Goebelsmuhle station de trail te verlaten. We merken op dat de meeste wandelaars ervoor kiezen om hier te gaan slapen op Camping Du Nord. Maar wij nemen de vervangbus – de trein reed uitzonderlijk niet – terug naar Ettelbruck.
We nemen de auto en besluiten nog een laatste nacht door te brengen op Camping Kautenbach waar we gaan slapen in een pod. Die pod is voorzien van twee houten bedjes en een extra camping bedje alsook verwarming.
De camping heeft ook een prima restaurant en een winkeltje voor wie wat wil eten en drinken. De schnitzel met frietjes na twee dagen stappen heeft gemaakt.
Na alweer een ijskoude nacht ontbijten we nog even op de camping. Daarna keren we huiswaarts met het idee om ooit eens terug te keren voor het vervolg van de trail.
Extra Praktische info
We wandelden de Lee Trail eind mei 2022. Overdag werd het al flink warm op de trail maar ’s nachts kan het dus ook nog flink vriezen.
We konden de trail erg makkelijk volgen door de goede signalisatie in combinatie met de gedownloade Komoot etappes op ons horloge en gsm.
De Komoot etappes van Eislek kan je hier vinden: Etappe 1, Etappe 2, Etappe 3. Het kopen van een extra topogids lijkt ons dus niet echt nodig behalve voor wie graag wat extra side info heeft.